Ողջույն ես Մարին եմ, սովորում եմ միջին դպրոցի 6-6 դասարանում, այնտեղ եմ տեղափոխվել իմ շա՜տ սիրելի հարավային դպրոցից, որտեղ սովորել եմ 5 տարի և սովորել էի այնտեղի ուսուցիչներիս, դասարանիս, դպրոցի պատերը դարձել էին տան նման հարազատ, ու շատ դժվար էր պատկերացնել, տեղափոխումս՝ հարավայինից միջին դպրոց:
Ահա եկավ սպասված սեպտեմբերը, սակայն թույլ չտվեց գնալ միջին դպրոց՝ Կովիդ 19-ի՝ մեր կյանքում ներկայությունը, որը այդպես էլ չի ուզում մեզ լքել և այդպես էլ չհաճախեցի դպրոց մինչ այսօր և չկարողացա հանդիպել իմ նոր ուսուցիչներին և չկարողացա ծանոթանալ իմ նոր դասընկերների ու դպրոցի հետ, սակայն դա չխանգարեց ստեղծել մտերմիկ և ջերմ հարաբերություններ իմ ուսուցիչների հետ՝ հեռավար:
Ձեռքբերում համարում եմ այն, որ ճանաչեցի իմ ուսուցիչներին, մասնակցեցի նախագծերին, փորձեցի պարտաճանաչ կերպով անել դասերես, որպեսզի իմ ուսուցիչները ինձ ճանաչեն լավ կողմից, քանի որ շատ կարևոր էր, որ հեռավար ուսուցման ժամանակ ճիշտ տպավորություն թողնեմ, որովհետև նրանք ինձ ֆիզիկապես չեն տեսնում և, եթե, պարտաճանաչ չլինեի, ապա իմ մասին կկազմեին չգիտեմ, թե ինչ կարծիք, իսկ բացի դա, նաև ես սովորում էի, որովհետև ուզում էի նոր բաներ բացահայտել, նոր աշխարհ ճանաչեի, նոր գիտելիքներ ձեռքբերեի:
6-րդ դասարանում անցանք նոր առարկա՝ բնագիտություն-քիմիա, որը շա՜տ-շա՜տ հետաքրքիր էր և ամեն փորձարկում ամեն անգամ անում եմ մեծ հետաքրքրությամբ:Միշտ մտածում էի, թե ոնց է ընկեր Էմման այսքան հետաքրքիր նախագծեր հանձնարարում:
Ռուսերեն, անգլերեն, որպես օտար լեզուներ շարունակեցինք անցնել շատ հետաքրքիր ձևով, հետաքրքիր նախագծերով ու շարադրություններով, որոնց թեմաները մեկը մյուսից հետաքրքիր էր, ավաղ, միայն մի բանում թերացա, որ ընտրությունից ընտրեցի Իսպաներեն, քանի որ երզանքս է լինել Իսպանիայում, բայց այդպես էլ չստացվեց, ուշացա ու այդեպ էլ չսկսեցի, սակայն մտածում եմ կլրացնեմ հետագայում:
Մայրենի՝ իմ մայր լեզուն, որը չսիրելը հավասար է անգրագիտության, չնայած նրան,որ կարծում եմ ամեն առարկայի հանդեպ սերը առաջանում է ուսուցչի ճիշտ մատուցման ձևից, և քո հանդեպ վերաբերմունքից, իսկ ես շատ շնորհակալ եմ ընկեր Տաթև Աբրահամյանից, որ այդքան ուշադիր էր իմ և վստահ եմ, որ ոչ միայն իմ նկատմամբ, որ հետաքրքիր նախագծեր և թարգմանություններ էր մեզ առաջադրում, իսկ հետո գովում, որն ավելի էր ոգևորում:
Մաթմատիկա՝ մտածելու և կողմնորոշվելու արվեստ: Ճիշտ է տատիկս մաթեմատիկոս է և իմ համար ամենա-ամենա խելացին, բայց ես շատ սիրում եմ լեզուներ, սակայն կա մի բայց, որ ես շատ սիրում եմ ընկեր Արշակ Մարտիրոսյանին, իսկ դա ենթադրում է, որ սիրում եմ նաև մաթմատիկան:
Իմ ՈՒՍՈՒՑԻՉԸ՝ ԱՐՇԱԿ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆԸ
Իմ սրելի ընկեր Գոհար, շնորհակալ եմ Ձեզ, որ Դուք այդքան բարի, նվիրված եք աշխատանքին: Մենք դեռ չենք հադիպել, բայց ես արդեն զգում եմ հեռավար Ձեր բարիությունը:
Հայոց պատմություն անցել եմ միջին դպրոցում, և ունեի որոշակի գիտելիքներ հայոց պատմության վերաբերյալ, սակայն 6-րդ դասարանում այն ավելի հարստացրեցի իմ ընկեր Ստելլա Մնացականյանի շնորհիվ: Նա շատ դյուրին կերպով էր մատուցում նոր նյութը, առաջադրում նախագծեր, որոնց շնորհիվ ավելի էր ամրապնդվում սովորածը: Ասեմ, որ պատմություն առարկան իմ Ֆավորիտ առարկան էր հենց սկզբից, և չդադարեց լինել ընկեր Ստելլայի շնորհիվ:Շնորհակալություն ընկեր Ստելլա:
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ ՄԽԻԹԱՐ ՍԵԲԱՍՏԱՑԻ ԿՐԹԱՀԱՄԱԼԻՐԻ ՄԻՋԻՆ ԴՊՐՈՑԻ 6-6 ԴԱՍԱՐԱՆԻ ԻՄ ԴԱՍԱՎԱՆԴՈՂՆԵՐԻՆ՝ ԳԻՏԵԼԻՔՆԵՐՈՎ ԶԻՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ:
Եվ ունեմ մեկ երազանք, որ շուտ նահանջի Քովիդը, ավարտվի պատերազմը և տոներից հետո կարողանամ գալ դպրոց և ուսումս շարունակեմ առկա,ծանոթանամ ուսուցիչներիս հետ՝ անձամբ: